Gijs Zwaan: 'Succes kun je niet kopen, daar moet je aan bouwen'

HOORNAAR - De ervaren oefenmeester Gijs Zwaan is na veel clubs in het Rotterdamse in de Alblasserwaard 'geland', om samen met Eric Plieger en Cor Lems van SteDoCo een stabiele derdedivisionist te maken. En misschien wel meer...

Onder leiding van Gijs Zwaan opent SteDoCo, na een aantal oefenwedstrijden en twee bekerwedstrijden, de competitie komende zaterdag in Amsterdam Noord tegen De Dijk.

Wie over het IJ in de basis-elf begint vindt de 58-jarige hoofdtrainer niet belangrijk. "Het gaat mij in eerste instantie om de instelling van mijn spelers, en niet om de opstelling. Ik heb een selectie van 22 spelers en misschien sluit Jeffrey Neral, die afgelopen weken op proef was, nog aan. We willen iedereen erbij hebben en ook houden. Juist de nummers 17 tot en met 23 zijn van groot belang en moeten goed meedoen. Deze jongens moeten de rest scherp houden. En nog liever, zij moeten bij mij de stift uit mijn handen willen pakken en hun naam in de opstelling van de komende wedstrijd willen zetten."

Ambities
De ambities zijn duidelijk. "We hebben een brede selectie. Helaas speelt SteDoCo 2 te laag (reserve derde klasse –TS) voor mijn reservespelers. We trainen met z'n allen en gaan ook alle 23 mee naar de wedstrijden. Niet iedereen staat in het veld of zit op de bank. Daarom gaan we vriendschappelijke wedstrijden spelen en hopen we lang actief te zijn in verschillende bekertoernooien", aldus Zwaan, accountmanager bij EQIN, een Rotterdams bedrijf in technische opleidingen van met name lassers. "Op advies van mijn vader heb ik een vak geleerd om niet te afhankelijk te zijn van de voetballerij."

Op jonge leeftijd werd hij lid bij vv Capelle en na de verhuizing naar IJsselmonde meldde hij zich bij Zwervers. "Ik werd gescout door Excelsior en na een succesvolle talentendag op Spangen, voetbalde ik later in de A-junioren bij Sparta. We hadden een heerlijke groep, met spelers als Gijp, Valke, Robert Verbeek en later Lengkeek. Ik brak net niet door en werd lid bij Zwart-Wit '28. Voor een halfjaar, want als jongen van amper 17 jaar ging ik in Amerika voetballen in een jeugdteam van Philadelphia. Heimwee naar familie was de reden dat ik een halfjaar later weer in Nederland was."

"Rob Jacobs nam contact met mij op en ik speelde weer op Woudestein. Het werden vier prachtige jaren in ere- en eerste divisie met onder anderen Graham Rutjes, André Wasiman, Ton van der Padt en later Piet den Boer. Na mijn eerste seizoen gingen we op uitnodiging van hoofdsponsor Akai naar Japan. Met Willem van Hanegem als gastspeler, een paar jaar later zat ik met hem op een trainerscursus."

Liesblessure
Het bruggetje is geslagen, Zwaan raakte geblesseerd aan zijn lies en moest het betaald voetbal vaarwel zeggen.

"Na Barendrecht toonde Unitas uit Gorinchem belangstelling. Bennie Rüter, Robert Verbeek, Jos van Eck, Peter Nipius en ik werden gehaald voor de cruciale posities. Eigen spelers zoals Marco van den Heuvel, Peter van Opijnen, Dick Stuij van den Herik en René Opschoor vulden de gaatjes onder leiding van trainer Pim Verbeek. Met succes, we werden kampioen in de Hoofdklasse A en speelden om het amateurkampioenschap van Nederland. Ik heb de ketting van burgemeester Vleggeert nog mogen dragen", lacht Zwaan.

"Mijn lange haren heb ik nog, maar mijn streken heb ik opgeborgen. Ik onthoud ze wel, altijd handig in de voetballerij…".

Tweede Divisie
Een nieuwe blessure betekende ook einde voetbalcarrière op Molenvliet. Zijn trainersloopbaan startte bij de E-tjes van DCV en na een groot aantal clubs, waaronder zes jaar Rijsoord, werkt Zwaan nu in Hoornaar.

"Hier moet je graag bij willen horen. Alles is tot in de puntjes geregeld. Als je bij deze club geen goed gevoel hebt, dan krijg je dat nergens. De club ademt ambitie uit. SteDoCo wil een stabiele derdedivisionist worden en heeft daar goed op ingekocht. Maar succes kun je niet kopen, daar moet je aan bouwen. Het wordt een zware competitie en daarom zou ik supertrots zijn, als we ons snel veilig spelen. Wel op basis van de menselijke maat en respect naar elkaar en naar de staf. Spelers hoeven niet met elkaar op vakantie te gaan of thuis bij elkaar op visite te komen, maar in het veld moeten ze wel een goede relatie hebben."