Geert Dokman verruilt veld voor de zaal

Nieuws 3 keer gelezen

EVERDINGEN/VIANEN – Een fitte middenvelder, die het meer van zijn techniek dan van zijn pure fysiek moet hebben en bovendien pas 32 jaar is, zou makkelijk nog een paar jaar mee moeten kunnen in een standaardelftal. Dat geldt niet voor Geert Dokman. Gedurende veertien seizoenen verdedigde hij de kleuren van Brederodes (zondag) en SC Everstein. De absolute motivatie om was er al een tijdje niet meer, en daarom besloot hij, al aan het begin van vorig seizoen, om er een punt achter te zetten.

Als ventje van vijf werd Geert lid van Brederodes. Als pure middenvelder voetbalde hij er vrijwel altijd in de hoogste jeugdteams en werd in zijn laatste jaar bij de A1 kampioenschap met jongens als Yoeri Kamminga, Sjoerd Kroon, Harun Eser, Leon den Besten, Ronnie van den Heuvel en Juran van Breukelen. Na dat seizoen kozen acht van hen ervoor om bij de senioren op zondag te gaan ballen.

Afgescheurde kruisband
“Taki Boufidis was trainer en hij haalde me direct bij het eerste elftal”, vertelt Dokman. “Voetballend kon ik wel mee, maar wat fysiek en handelingssnelheid betreft moest ik nog wat stapjes maken. Ik heb bij Brederodes goede jaren gekend. In de derde klasse haalden we bijna elk seizoen een periodetitel, maar in de nacompetitie lukte het maar niet om naar de tweede klasse te promoveren. In mijn vijfde seizoen raakte ik, net voor de winterstop, ernstig geblesseerd aan mijn linkerknie: een afgescheurde kruisband. Voor profvoetballers staat daar zes tot negen maanden voor, maar bij mij heeft het heel wat langer geduurd voor ik weer kon voetballen.”

Kunstgras
In district West kozen steeds meer clubs er voor om op kunstgras te voetballen. In Zuid was die trend veel minder. Omdat Geert Dokman een aversie tegen kunstgras had en het bij Brederodes in sportief opzicht wat minder ging, koos hij er na acht seizoenen voor om de kleuren van SC Everstein te gaan verdedigen. Dat die club in de tweede klasse speelde was mooi meegenomen. Voor zijn gevoel werd in West technischer maar wat gemener gevoetbald, terwijl hij bij de dorpsclubs in Zuid meer passie proefde en een grotere betrokkenheid van de supporters.

Boven verwachting
“Met posities in de middenmoot waren de eerste twee seizoenen doorsnee. Het jaar daarna was boven verwachting, want daarin werd Everstein kampioen en er volgde promotie naar de eerste klasse. Voor mij een extra sportief hoogtepunt, want als middenvelder werd ik, met twaalf treffers, topscorer van het elftal. Dat we meteen weer degradeerden was niet om ons over te schamen. Dat was vooral een gevolg van een té smalle selectie. Uiteindelijk vlogen we er pas in de nacompetitie uit. Het jaar erna waren de verwachtingen hooggespannen, maar Everstein heeft die niet waar kunnen maken.”

Verknallen
Dat was een beetje het begin van een neerwaartse spiraal die vorig seizoen zelfs uitmondde in degradatie naar de derde klasse. Volgens Geert Dokman was dat niet nodig geweest.

“We verknalden het direct na de winterstop, toen we achtereenvolgens van Tricht en GVV ’63 verloren. Het gemis van zes punten deed een aanslag op ons zelfvertrouwen en dat is ons de rest van het seizoen blijven achtervolgen. En toch hadden we vorig seizoen één van de leukste groepen waarmee ik heb gevoetbald. Dennis van der Steen gaf trainingen waar een idee achter zat en als een van de oudere spelers kreeg ik nuttige tactische details. Achteraf gezien is het een vervelende manier om te stoppen met degradatie. Zonder trainingsverplichtingen ga ik nu bij Brederodes met een vriendenteam in de zaal voetballen. Daarnaast ga ik me wat meer richten op fitness en duurlopen.”

Peter Verbeek

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Regio-Voetbal al?

Al het voetbalnieuws uit jouw regio
Alle uitslagen op één plek
Gratis downloaden

Elke week het laatste Regio-Voetbal nieuws in je mailbox ontvangen?

Download onze app

Heb jij de app van Regio-Voetbal al?

Al het voetbalnieuws uit jouw regio
Alle uitslagen op één plek
Gratis downloaden