Remco en Chris Koremans: onlosmakelijke band

PAPENDRECHT - Ze kunnen goed mét en zeker niet zónder elkaar; de bij Drechtstreek voetballende broers Remco en Chris Koremans.

Chris en Remco Koremans hebben hun voetbalbestemming definitief gevonden. Bij Drechtstreek. En dat mag toch wel opmerkelijk genoemd worden, gezien het ‘reislustige’ karakter van de tweelingbroers uit Zwijndrecht.

“We gaan straks ons vierde seizoen in bij deze club”, zegt Chris. “Er zullen er nog vele volgen, want we voelen ons bij deze vereniging meer dan thuis. Ik zie mezelf hier op mijn 45e nog rondlopen in het vijfde elftal of zo.” Remco lacht met z’n broer mee. Hij heeft hetzelfde toekomstbeeld in gedachte. Opmerkelijk is dat overigens niet, want de tweelingbroers denken over veel dingen hetzelfde en trekken graag met elkaar op.

Package deal
Dat blijkt ondermeer uit het feit dat ze vaak samen en tegelijk van club veranderden, als ware het een ‘Koremans package deal’. Bij Heerjansdam, TOGR, Rijsoord en Drechtstreek kwamen de bij VVGZ begonnen gebroeders als voetbalduo binnen. Soms scheidden hun wegen zich, zoals in de periode waarin Chris zijn geluk ging beproeven en Remco zich liet verleiden tot een verblijf bij BVV Barendrecht. “Na twee trainingen miste ik ‘Rem’ al, dus dat ging ‘m niet worden”, lacht Chris. Remco Koremans lacht mee. “Dat gevoel had ik ook.”

Mondje
Het technisch verfijnde en met veel voetbalgogme toegeruste voetbalduo beleefde de mooiste avonturen in het amateurwereldje.

“We hebben altijd ons mondje bij ons gehad”, zegt Chris Koremans. “Als we vonden dat er iets niet klopte, dan lieten we dat meestal direct weten. Dat werd ons niet altijd in dank afgenomen, zoals destijds bij Heerjansdam. Bij die club hadden we een akkefietje met trainer Hans Maus, dat breed werd uitgemeten in de media en ertoe leidde dat we een paar maanden in het tweede moesten gaan ballen. Mede daardoor kregen we een stempel opgedrukt van ‘moeilijke jongens’. Vonden we best vervelend, omdat we zo niet zijn. Uiteindelijk kwamen we weer in het eerste elftal terug en werd de kwestie met Maus ook opgelost.”

Sfeergevoelig
De broers Koremans zijn vooral sfeergevoelig, zo erkennen ze meteen. “Als we het niet naar ons zin hebben, presteren we meteen minder”, weet Chris.

“Vroeger werden we dan narrig, maar in de loop der jaren zijn we op dat vlak wel wat rustiger geworden. Komt misschien ook wel omdat we bij Drechtstreek zitten. Dat is een gezellige club. Ook de degradatie naar de tweede klasse heeft daar geen verandering in gebracht. Een mooi voorbeeld: we zaten met z’n allen in de kleedkamer nadat de ‘afdaling’ definitief was. Iedereen zweeg. We baalden. Dat duurde echter niet lang. Een van de spelers zei na een minuut of vijf : ‘Tja, laten we maar een biertje nemen’. Vanaf dat moment was de lol weer terug. Ik zie nog de kop van onze oud-prof Leon van Dalen op dat moment. Hij zat hoofdschuddend te glimlachen. Geweldig gezicht was dat!”

Gouden bril
Drechtstreek; ze zijn van die Papendrechtse club gaan houden. “En dat terwijl je hier 165 euro contributie moet betalen, geen puntengeld ontvangt en het moet doen met een schoenenbon van 75 euro”, lacht Chris Koremans. “Toen wij naar Drechtstreek gingen gonsde het van de geruchten als zou de vereniging spelers betalen. Laat maar lekker lullen, zeiden Remco en ik tegen elkaar. Wij weten beter.”

De broers zijn sowieso niet snel onder de indruk van geld.  Chris Koremans: “Ik weet nog goed dat we door DOTO werden gevraagd om daar te komen voetballen. We werden daar bij geldschieter Siem de Jong ontbonden. Dat was lachen: hij zat daar met een gouden bril op en allerlei dure ringen en kostbare kettingen om aan een tafel met een fles gekoelde wijn en allerlei snacks klaar. Tijdens het gesprek liet hij ons weten  dat hij met geld elke speler aan zich kon verplichten. Remco en ik wisten meteen genoeg. Dan zijn wij de uitzonderingen, concludeerden we direct. Die deal ging dus mooi niet door."

Mentale hardheid
Met Drechtstreek  gaan de broers Koremans komend seizoen in de tweede klasse uitkomen. “Ik denk dat we heel tevreden mogen zijn als we in de top-6 eindigen”, zegt Remco. “Het is namelijk een zware poule, met veel ‘Rotterdamse’ ploegen. Vooral op het gebied van de mentale hardheid zal ons elftal snel bij moeten leren. Dat was het voorbije seizoen al een probleem. Veel jonge jongens bleken niet voldoende gewapend tegen verliespartijen. Wat dat betreft hebben ze hun ervaring nu. Net als wij.”

Jan Timmer