Remco Heerkens blikt terug op mooie carrière

VIANEN – Remco Heerkens, die als voetballer de beginselen van het spelletje leerde bij vv Vianen, heeft het ver geschopt in het wereldje van het betaald voetbal. Als C-junior verkaste hij naar de B-jeugd van FC Utrecht, stapte daarna over naar de A-junioren van Excelsior, waar hij zich in vijf seizoenen ontwikkelde tot een uitstekende speler van de eerste divisie.

“Als aanvallende middenvelder heb ik altijd gekozen voor voetballende elftallen en achteraf gezien heb voor mijn gevoel steeds de juiste keuzes gemaakt”, vertelt Remco Heerkens, bouwjaar 1977 en onlangs 37 geworden.

“Excelsior wilde me graag houden, maar ik had niet het idee dat daar sportieve successen te behalen waren. Die kwamen pas vier jaar later. Ik ben naar RBC Roosendaal gegaan en daarmee ben ik, in seizoen 1999/2000, direct naar de eredivisie gepromoveerd. Toen de club later wilde dat ik voor drie jaar zou tekenen vond ik dat een te lange periode en heb ik gekozen voor ADO Den Haag.”

Realiteit
Die club promoveerde in 2002/2003 naar de eredivisie en wilde dat Heerkens zich er voor langere tijd aan zou binden. De speler dacht daar echter heel anders over.

“Ik kon de eredivisie heus wel aan. Maar na een promotie komt er veel geld binnen en gaan er dingen veranderen. De realiteit wordt nog wel eens uit het oog verloren. Om zich te versterken zocht ADO naar een heel ander kaliber voetballers, maar dat leidt niet automatisch tot succes. Na overleg met mijn manager besloot ik mijn contract bij ADO niet te verlengen.”

Voetbalbolwerk
Uiteindelijk kwam Remco Heerkens in Duitsland terecht. Voor 5000 toeschouwers speelde hij een kennismakingsduel voor Rot-Weiss Essen, een naar de derde Bundesliga afgegleden voetbalbolwerk.

“Alles lukte en ik kon er blijven. Ik heb er een geweldige tijd gehad, met wedstrijden tegen onder andere FC Köln en Fenerbahce. Ik heb er een mooi en leerzaam jaar gehad. Bij thuiswedstrijden zaten er gemiddeld 10.000 man op de tribune; dat is een fantastische ambiance om in te voetballen. We hadden een goed elftal, met Deense en Australische internationals, dat beslist in onze eredivisie mee had gekund. Aan geld was geen gebrek. De meeste spelers reden in een Porsche of nog duurdere auto’s. Als voetballer heb je daar veel meer verplichtingen naar de supporters, die in de stad liepen met shirts met mijn naam erop. Essen promoveerde naar de tweede Bundesliga, maar ik ben niet gebleven. Ik was een heel jaar op mezelf aangewezen en ik heb mijn familie enorm gemist.”

Manager
Na het Duitse avontuur tekende Heerkens bij FC Dordrecht. Hij voetbalde daar twee jaar, verkaste voor een jaar naar het Belgische Oostende en kon toen bij FC Omniworld, dat later werd omgedoopt tot Almere City, terecht als speler én commercieel manager. Dat was voor hem een interessante combinatie waar hij tot op de dag van vandaag de vruchten van plukt.

Nadat hij stopte als betaald voetballer verdedigde hij nog enkele jaren de kleuren van de amateurs van Feyenoord, zowel in de eerste klasse als in de hoofdklasse.

Uitstippelen
Vader Bob Heerkens, in 1983 medeoprichter van vv Vianen en iemand met bar veel verstand van het spelletje, heeft zijn zoon begeleid bij het uitstippelen van zijn hele carrière op het veld. Op zijn beurt heeft Remco zijn vader beloofd om ooit terug te keren naar de tricolores.

“Zodoende ben ik in 2011 begonnen aan het laatste hoofdstuk van mijn voetballeven”, vertelt Heerkens. “Het is jammer dat mijn vader me niet meer in het shirt van Vianen heeft zien spelen, want de competitie was niet eens begonnen toen hij is overleden. Ik heb nog drie jaar in het eerste gevoetbald, scoorde drie keer in mijn allerlaatste duel en dat was het."

"Ik heb alles gezien: van eredivisie tot en met de vierde klasse. Dat laatste viel niet eens mee, want het niveauverschil was erg groot. Sommige spelers spelen 400 wedstrijden in het betaalde voetbal en winnen niets, terwijl ik eigenlijk overal succes heb gehad. Ik ben blijven steken op 397 duels en ben trots op wat ik heb bereikt. Het enige dat me wel eens dwarszit is dat ik slechts 27 doelpunten heb gemaakt. Dat hadden er eigenlijk heel wat meer moeten zijn. Hoewel ik al geruime tijd in Capelle aan den IJssel woon blijf ik lid van Vianen, maar zonder verplichtingen. Als het me uitkomt ga ik in het vierde elftal ballen.”

Peter Verbeek