Seizoen voor Yme van Gent al voorbij

LEERDAM/HEI- EN BOEICOP – Het met veel vertrouwen begonnen voetbalseizoen is voor HSSC'er  Yme van Gent na één wedstrijd voorbij. De ongelukkige middenvelder brak op het kunstgrasveld van Raptim zijn linkerkuit- en scheenbeen.

“Ik heb zelf niet alles gezien, maar van horen zeggen kwam ik binnen het zestienmetergebied in botsing met de Gorcumse keeper. Met zijn volle gewicht viel hij op mijn linkerbeen en daar kon mijn been niet tegen. Die jongen kon er niets aan doen. Ik probeerde met rechts te schieten, maar hij was eerder bij de bal. Direct na het voorval had ik nog niet alles in de gaten. Ik zag wel dat mijn scheenbeschermer niet goed zat. Toen ik probeerde die weer recht te doen, merkte ik dat er meer aan de hand was”, lacht de 29-jarige Van Gent zuinigjes.

“Met mijn instemming hebben de jongens de wedstrijd uitgespeeld. Later in het ziekenhuis kwamen ze te vertellen dat we met 2-1 gewonnen hadden. Overigens niets dan lof voor Raptim. De club heeft een niet al te beste naam, maar ik heb niets te klagen.”

Reken nergens op
Yme an Gent werd zondagmiddag geopereerd in het Beatrixziekenhuis en na de twee uur durende operatie werd de balans opgemaakt. “Met een beetje geluk kan ik over vier tot vijf maanden weer normaal lopen en als alles meezit zou ik, volgens de arts, nog kunnen deelnemen aan de nacompetitie. Maar ik reken nergens op. Eerst maar proberen zonder krukken te lopen.”

Goede prestaties
Hij wil er geen huilverhaal van maken, maar op veel fronten baalt de inmiddels negen seizoenen voor HSSC’61 spelende Leerdammer stevig.

“Ten eerste voor mijn vriendin Ellen. Ze is een maand geleden bevallen van ons tweede zoontje Siem. Ze moet nu voor drie mannen zorgen, ook voor onze oudste zoon Mees en voor mij. Natuurlijk is het ook zuur voor de club. De afgelopen tijd zijn er op het complex veel positieve dingen gedaan. Als spelersgroep willen we het bestuur, de sponsors en de leden bedanken met goede prestaties op het veld. Dat gaat ook gebeuren, daar ben ik van overtuigd. Alleen zal ik er, zittend aan de zijlijn, geen deel van uitmaken.”

Theo Sprong