Stedoco krijgt de smaak te pakken

KERKDIEL - In een aantrekkelijk bekerduel gaf DSC op eigen veld goed partij. Pas ver in de tweede helft trok Stedoco de wedstrijd definitief naar zich toe. 

Bekervoetbal. Stedoco begint er steeds meer lol aan te krijgen. Na de 0-3 zege op DSC lonkt immers op 17 december een hoofdklasser. Het Brabantse Neunen. “Dat bedoel ik”, filosofeerde trainer Cees Lagendijk na afloop. “Afhankelijk van het weer heb je dan twee mogelijkheden. Een nietszeggend oefenpotje in de sneeuw of een affiche waar half Hoornaar op afkomt. Dan gaan wij, net als DSC vanavond, frank en vrij voetballen en proberen gewoon een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten.”
Lagendijk had de tegenstand in Kerkdriel al een beetje ingecalculeerd. “Want dit is een hele goede en vooral voetballende ploeg. Daar wisten we het eerste kwartier wel raad mee. Toen speelden we uitstekend. Daarna trapten we in de val waar ik voor gewaarschuwd had. We kregen het gevoel dat het wel zou lukken. Die gasten speelden het heel slim. Vanuit de achterste lijn zo snel mogelijk de rappe jongens aanspelen. Wij verzuimden om goed strak door te dekken. Maar ook geen ruimtedekking. Het was iets er tussenin.”

Collega Erik Meulendijk glimlachte om het compliment van zijn (iets) oudere collega. “Want dat was onze opzet. Gewoon lekker meedoen. Snel counteren. En vooral in het ongetwijfeld hogere tempo, dat we konden verwachten, zo lang mogelijk meegaan. Tot tien minuten voor tijd lukte dat. Toen ging bij een aantal jongens de kaars uit. Maar inderdaad, je zag het, tegen voetballende tegenstanders komen wij altijd goed uit de verf. Dit geeft vertrouwen voor de komende twee zéér belangrijke wedstrijden.”

Swingend
Het werd dus voor Stedoco zeker geen appeltje eitje. Behalve dan het eerste kwartier. Toen stalen de bezoekers de show met swingend voetbal. Een-tweetjes, korte combinaties, snelle balcirculatie. Letterlijk Sterk Door Combinatie. De mooie treffer van Roel de Kruijk was al na vier minuten dan ook het logisch gevolg van een sprankelende oorzaak. Twee minuten later had Willem Looijen het vervolg op zijn schoen. Maar wie vanaf twee meter voor een leeg gapende doelmond het leer nog over kan schieten, moet toch over extra capaciteiten beschikken. Het was immers moeilijker om niet dan om wel te scoren. Looijen had die capaciteiten.

Na een kwartier luwde de Stedoco storm en veranderde de wedstrijd op slag. Met een loepzuivere pass van achteruit werd  Christian Broekmeulen gelanceerd. De supersnelle nummer 9 kon zomaar op het Stedocodoel af. Maar hij schoot naast. Het werd een wedstrijd waarin Stedoco voor de bevrijdende tweede treffer ging, maar waar ook zómaar de gelijkmaker kon vallen. Bijvoorbeeld het van richting veranderde schot van Sjors Maas. En die tweede keer dat Broekmeulen via een uitgekiende loopactie vanuit de verdediging snel werd aangespeeld en wéér alleen richting keeper Raymon den Haan sprintte. Bij de DSC-topper klopte deze avond alles. Alleen had hij verzuimd het vizier goed af te stellen.

Breder
Na rust sorteerden de wijze woorden van Lagendijk bij de thee effect. Voorin werd het veld veel breder gehouden en achterin stond de zaak nu steviger. Toch duurde het nog twintig minuten voordat Looijen scoorde. Bij hem stond het vizier wél goed afgesteld. DSC gaf nog altijd goed partij. Met als visitekaartje dat prachtige draaiende schot van Broekmeulen waarbij Den Haan kansloos was, maar de paal in de weg stond. Toen Looijen in de slotfase ook nog de 0-3 liet aantekenen, was de wedstrijd gespeeld.

Ed van Tuijl