Nico Kerkwijk kijkt uit naar derby tegen Noad'32

WIJK EN AALBURG - NOAD’32 en Wilhelmina’26 staan voor het eerst sinds 25 jaar weer tegen over elkaar in de derde klasse. Nico Kerkwijk, oud-speler van Wilhelmina, blikt terug op de enige echte dorpenderby die het Land van Heusden en Altena rijk is.

Voor Nico Kerkwijk wordt de eerste voetbalklassieker sinds bijna 25 jaar een bijzondere gebeurtenis. Zelf deed Kerkwijk in het seizoen 1986/87 in het geelzwart beide laatste confrontaties mee. Zaterdag is hij er bij als leider van Wilhelmina’26 en staat zijn zoon Mitchell bij Wilhelmina’26 in de goal. “We kijken er allebei naar uit. Mitchell nog meer dan ik.” Nico Kerkwijk (51) was van zijn zeventiende tot zijn dertigste een vaste waarde bij Wilhelmina’26. Een gedegen laatste man was hij. “Ik vormde meestal met Peter van der Pol het centrale verdedigingsduo”, vertelt hij thuis aan de Herrebeugel. De voetbalklassiekers NOAD’32-Wilhelmina’26 en Wilhelmina’26-NOAD’32 heeft hij diverse malen meegemaakt als speler. “Ik durf het niet precies meer te zeggen: maar ik denk zes tot acht keer.”
Van de laatste twee klassiekers (seizoen 1986/87) weet Nico Kerkwijk zich verrassend genoeg niet zo veel meer te herinneren. Bij het maken van de afspraak voor het interview denkt hij zich nog een bijzondere gebeurtenis te herinneren. “Ja, toen zijn we als spelers vooraf aan één van de wedstrijden allemaal voorgesteld aan burgemeester Boender, die net burgervader was geworden van onze gemeente.” Maar dat moet hij de dag erop corrigeren. “Nee, dat voorstellen aan Boender is eerder gebeurd. Dat was niet in het seizoen 1986/87.”
Over de laatste klassiekers is er dus weinig blijven hangen bij Nico Kerkwijk. “Ik weet wel dat Gerard Sonneveld, de spits van NOAD’32, een geweldige voetballer was. Daar hadden we moeite mee. Maar ik weet zelfs nu niet meer wie er scoorde en hoe. Wel dat Bep van de Oever trainer was bij ons en dat we dat jaar kampioen werden.”

Rivaliteit
“Het waren mooie wedstrijden tegen NOAD’32. Ik heb altijd ook bij NOAD thuis lekker tegen hen gespeeld. Ik had er altijd een sterk gevoel tegen. De oudere garde had er altijd wel moeite mee met die wedstrijden. Wij als spelers een stuk minder. En tegenwoordig is de rivaliteit ook anders. De jeugd van beide clubs trekt met elkaar op; ze gaan samen naar school en samen stappen. De rivaliteit van vroeger is echt over.”
Dat Nico Kerkwijk op jeugdige leeftijd voor Wilhelmina’26 koos was een normale zaak. “Wij woonden in de stoep bij Hilleke’s. Ik hoefde de dijk maar over te steken en ik was op het voetbalveld. Bovendien stond mijn vader bij Wilhlemina’26 in de kantine. Het is nooit bij me opgekomen om bij NOAD’32 te gaan spelen.”
Nico Kerkwijk denkt dat zaterdag NOAD’32 licht favoriet is. “Wij missen een aantal jongens. Florian Fluit, Jeroen van Herwijnen en Marcel de Waal zijn er om uiteenlopende redenen niet bij. Dat drietal vormde toch een soort as en die is nu weg.”

Fusie
Kijkend naar de twee clubs vindt Nico Kerkwijk het jammer dat het nooit tot een fusie is gekomen. Kerkwijk denkt dat het beter is als er dat toch nog eens van komt. “Dat hadden ze al eerder moeten doen.” Ook Kerkwijk droomt van een nieuwe accommodatie ergens tussen d’Dulven en de Veldstraat in. “De toekomst is kunstgras. GDC heeft op dat gebied al een voorsprong. En kunstgras mag al niet aan de buitenkant van de dijk, dus vul maar in. Het zou voor iedereen beter zijn als er in Wijk en Aalburg één club zou zijn. Voor de jeugd vooral. De basis is de jeugd. We zouden samen op zijn minst een leuke tweedeklasser kunnen vormen.”
Maar goed, dit seizoen eerst nog twee keer een klassieker. “Ik hoop dat ze er een spektakel van maken. Het gebeuren er om heen is altijd leuk. En ik heb vernomen dat ze bij NOAD wat dingetjes hebben georganiseerd. Ik weet nog van mezelf dat het een week van tevoren altijd verschrikkelijk leefde in het dorp. Iedereen begon er over. Ik hoop dat er veel volk op af komt.”