Corneille: 'Ik maak de opstelling altijd vroeg bekend'

Nieuws 22 keer gelezen

WERKENDAM - Vanaf komend seizoen is Dogan Corneille (38) trainer van Kozakken Boys. Het Kontakt/Regio-voetbal zocht de Limburger op in zijn woonplaats Rotterdam.

Stond Kozakken Boys al langer op je ‘to do’-lijstje?
“Absoluut. Drie jaar geleden hebben we ook gesproken, maar koos de club voor Michel Langerak. Men heeft mij destijds keurig laten weten het nog te vroeg te vinden. Des te leuker dat het er nu wel van gaat komen. Het eerste gesprek met Kees Spaan, Teus Blokland en Freek Vorthoren duurde meer dan vier uur en dat is niet voor niks, dan klikt het. Vervolgens waren we er snel uit en je merkt aan de reacties uit de voetbalwereld dat Kozakken Boys een club met aanzien is.”

In hoeverre sluit jouw voetbalvisie aan op de huidige spelersgroep van Kozakken Boys?
“Dat is denk ik wat de club aansprak. Ik ga uit van een 4-3-3 systeem met een nummer tien en heel aanvallend ingestelde backs. Aan de kant van de bal mogen ze er van mij constant overheen gaan. Maar stel dat je het een keer moeilijk hebt, dan moet je ook kunnen schakelen naar 4-4-2. Vooral als je voorin veel snelheid hebt, is dat goed te doen."

"Op de wedstrijddag zelf heb je niet meer zoveel invloed, het werk moet in de week daaraan voorafgaand gedaan zijn. Ik maak de opstelling altijd vroeg bekend, zodat een jongen die er niet in staat niet met een lang gezicht op de bank gaat zitten omdat-ie net te horen heeft gekregen wissel te zitten.”

Kozakken Boys lijkt zijn top te hebben bereikt. Waar zit de uitdaging?
“Je moet realistisch zijn, het heeft vaak te maken met de begroting en met wat de concurrentie doet. Het voordeel is dat spelers bereid zijn financieel in te leveren om op dit niveau te spelen, dat merk ik aan de reacties. Als je ziet hoeveel spelers aan de telefoon hangen met de vraag of ik een goed woordje voor ze wil doen."

"Tegen de absolute top kunnen wij niet op, maar met een goed tactisch plan kun je het ze wel moeilijk maken. Ik ga niet te hoog van de toren blazen, want dan gaat mijn kop eraf als het even tegenzit. Ik kijk niet alleen naar de ranglijst, maar wil ontwikkeling zien. Individueel en bij het team, maar ook bij mezelf. Michel Langerak heeft het fantastisch gedaan en het zal lastig zat worden dat te evenaren, laat staan te overtreffen.”

Wat is het verschil tussen de Dogan Corneille die in 2005 bij Kozakken Boys vertrok als speler en nu?
“Best veel en dan moet je vooral denken aan een term als volwassenheid. Ik ben een jaar later door een ongeval mijn broer Glenn verloren en dat doet zo ongelooflijk veel met je. Een traumatische gebeurtenis, daarna ben je sowieso nooit meer dezelfde. Glenn is zoals je ziet hier in huis prominent aanwezig (Corneille wijst op een enorm canvasdoek en de piano van zijn broer die de woonkamer sieren, red.). We waren verschrikkelijk close en na zo’n gebeurtenis is een nederlaag op het voetbalveld niet meer zo erg. Ik weet wat écht verliezen is. Je relativeringsvermogen krijgt een enorme boost en je leert veel meer de kleine dingen waarderen. Het vormt je als mens."

"Bij mijn huidige club Alphense Boys hebben we de afgelopen jaren ontzettend veel persoonlijk leed in de privésfeer meegemaakt. Als je dan je arm bij zo’n jongen om z’n schouder legt, weet je waar je het over hebt. Door het overlijden van mijn broer zie ik de betrekkelijkheid van een voetbalwedstrijd echt wel in.”

Heb je een bepaalde carrièreplanning voor ogen?
“Ik heb altijd in m’n achterhoofd gehad ooit nog iets te willen doen bij mijn oude liefde VVV-Venlo, maar er is geen strakke planning. Ik denk eraan om toch een keer het diploma Coach Betaald Voetbal te gaan halen. Nu nog even niet, omdat ik TC1 nog niet zo lang heb en dan ben je er wel even klaar mee.”

Lachend: “Het is een hel.” Serieus: “Ik heb er echt veel van  geleerd, in tegenstelling tot wat je vaak hoort. Dat is meestal stoerdoenerij van jongens die op hoog niveau hebben gespeeld en er niet tegen kunnen dat een docent die lager heeft gevoetbald jou gaat uitleggen hoe dingen in elkaar zitten. Je steekt er echt veel van op, maar het is ongelooflijk wat je er voor moet doen. En dan heb je ook je eigen club nog, je werk, je privéleven. Als je dat hebt afgerond ben je er wel even klaar mee. Maar laat ik eerst maar eens presteren in de amateurtop.”

Tekst en foto: Kees van Peer

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Download onze app

Heb jij de app van Regio-Voetbal al?

Al het voetbalnieuws uit jouw regio
Alle uitslagen op één plek
Gratis downloaden

Elke week het laatste Regio-Voetbal nieuws in je mailbox ontvangen?

Download onze app

Heb jij de app van Regio-Voetbal al?

Al het voetbalnieuws uit jouw regio
Alle uitslagen op één plek
Gratis downloaden