Jurre van Veen (GDC): 'Dit smaakt zeker naar meer'

POEDEROIJEN/GENDEREN • Jurre van Veen maakt dit seizoen bij GDC kennis met het seniorenvoetbal. De 20-jarige verdediger uit Poederoijen is een vaste waarde bij de titelfavoriet.

Jurre van Veen strijkt in de zomer van 2018 neer in Genderen, na eerst in Poederoijen te hebben gewoond. De pas 20-jarige Van Veen maakt op dat moment nog deel uit van de JO19 van Kozakken Boys. Hij maakte de overstap naar sportpark De Zwaaier overigens pas op zijn zestiende. En dat is laat, merkte hij zelf ook.

Voorafgaand aan zijn periode in Werkendam doorliep hij de jeugdopleiding van Zuilichem, waarna hij al op piepjonge leeftijd bij het eerste elftal werd gehaald. Het bleef daarentegen kriebelen bij Van Veen. Daar droeg ook Diewe Kolbach aan bij. De middenvelder die momenteel actief is bij Roda Boys, maakte al op jongere leeftijd de overstap van Zuilichem naar Kozakken Boys. Hij drong er vervolgens op aan dat ook beste vriend Jurre die stap zou maken. Dat gebeurde, al waren de voortekenen volgens Van Veen allesbehalve veelbelovend: "De eerste twee trainingen waren belabberd, het ging echt dramatisch slecht. Maar ik ben doorgegaan en heb uiteindelijk toch de stap gemaakt."

Pure verdediger
Na drie seizoenen in Werkendam besloot Van Veen zijn geluk elders te gaan beproeven. Hij kwam uit bij GDC, de club van zijn huidige woonplaats Genderen. In zijn eerste seizoen in dienst van de Eethense derdeklasser is Van Veen uitgegroeid tot een vaste waarde in de basiself van trainer Edin Curic. Eerst als centrale verdediger, maar tegenwoordig bestrijkt hij de linkerflank als linksback. Opvallend, aangezien Van Veen uitgesproken rechtsbenig is.

Ook hijzelf had in het begin zo zijn twijfels bij die positie: "Omdat ik rechtsbenig ben, is het op links weleens lastig. Een crosspass over veertig meter geven met links zit er ook echt niet in, maar over de grond lukt het wel. Ik ben ook echt een pure verdediger. Ik kijk altijd eerst naar achteren, voordat ik vooruit ga kijken. Dat was even wennen en aanpassen, maar nu bevalt het me goed. Ik moet eerst kijken hoe de rest van het veld staat. Dat duurt zo'n drie, vier seconden. En in de derde klasse heb je dan vaak alsnog tijd zat, maar op hoog niveau moet dat een automatisme zijn. Het zit niet in mij om gelijk diepte te zoeken."

Toch begint Van Veen ook in aanvallend opzicht zijn waarde te bewijzen. Daarvan getuigt zijn assist bij de openingstreffer van GDC tegen BZC'14, twee weken geleden. Hij omschrijft het moment als volgt: "Ik veroverde zelf de bal, gooide 'm over hun rechtsback naar onze linksbuiten. Ik was doorgelopen, krijg de bal weer op het randje van de 'zestien' mee. Ik maak een schijnbeweging naar rechts en ging naar links. Ik krijg de bal met een gelukje mee, maar dat is weleens nodig. Ik leg 'm terug en hij ging er daarna met een gelukje in."

Omdraaien
Daarmee leidde Van Veen een 3-1 overwinning van zijn ploeg in, nota bene tegen de fusieclub die ontstaan is uit Zuilichem, de club waar hij voor het eerst tegen een bal schopte. Dat zorgde voor gemengde gevoelens: "Aan de ene kant denk ik; 'zonde voor die mannen'. Ze hebben het al lastig momenteel en met twee teams die oorspronkelijk uit de vierde klasse komen is dat jammer, maar ergens ook wel logisch. Ik hoop dat ze het nog kunnen omdraaien. Maar aan de andere kant was het natuurlijk wel lekker dat ik mijn team met die assist van dienst kon zijn. Het smaakte zeker naar meer."

Ook over de statistieken heeft Van Veen niets te klagen. Sinds hij als linksback werd opgesteld, verloor GDC geen wedstrijd meer. Ook de derby van zaterdag tegen streekrivaal NOAD'32 werd in winst omgezet, waardoor de Genderen-Drongelen-Combinatie zowel de ranglijst als de strijd om de tweede periodetitel aanvoert. Daarmee ziet men in Eethen na een vrije val vanuit de eerste klasse weer een parallel met de hoogtijdagen van weleer. Daar wil Van Veen sowieso nog een seizoen deel van uitmaken, maar verder in de toekomst wil hij nog niet kijken: "Misschien voetbal ik hier nog een jaar, misschien wel vier of vijf. Ik probeer het hoogst haalbare te bereiken. En wat dat is? Dat weet ik zelf ook nog niet."