Wesley en Michael van den Oever (GRC 14): ‘Sommige tegenstanders vinden het echt niet leuk dat onze aanhang zo fanatiek is’

GIESSEN-RIJSWIJK • De tweeling Wesley en Michael van den Oever speelt samen in de hoofdmacht bij GRC 14. Best uniek eigenlijk. De tweeling is ook hecht met de fusieclub, waar de luidruchtige supporters op het balkon met het enorme spandoek de twaalfde man zijn.

Op het eerste gezicht buiten en in het veld lijkt de lichtvoetige 27-jarige tweeling sprekend op elkaar. Dezelfde maniertjes, hetzelfde karakter en even fanatiek. 

“De mensen die ons langer kennen, zien wel duidelijk het verschil”, vertellen Wesley en Michael van den Oever. “Af en toe vergissen mensen zich wel, zoals onze trainer. Dan weten we heel goed, dat hij de ander bedoelt, maar dan doen we eigenwijs het hesje aan. Dat is wel grappig. Het is ook wel mooi om samen met je tweelingbroer in een elftal te voetballen. Dat zie je niet veel, het is best uniek. Tijdens de wedstrijd hebben we soms wel eens een discussie, maar na de wedstrijd is het klaar.’’

Als gevraagd wordt wie de fanatiekste is, roepen ze allebei: ‘Ja, ik!’. “Wij zijn de laatsten die afhaken als het niet lekker loopt”, klinkt het. 

Verschil 
Een verschil is dat Wesley van den Oever tegenwoordig in Geertruidenberg woont en Michael van den Oever nog steeds in Rijswijk. Hun achtergrond ligt bij Rijswijkse Boys. Tijdens de jeugd maakte Wesley nog een uitstapje naar RKC, maar verder bleef de tweeling hun club ook na de fusie tot GRC 14 altijd trouw.

Aartsrivaal Almkerk toonde eens interesse voor de tweeling, maar die hapte niet toe. “Van de concurrent, ja”, grinniken de twee. “We vergeten het nooit meer. We zijn daar wel wezen praten, maar we besloten om het niet te doen en bij GRC 14 te blijven. Een verkeerde keuze, werd er toen gezegd. Almkerk werd weliswaar kampioen in de tweede klasse, maar wij pakten echter nog de derde periode en via de nacompetitie promoveerden we verrassend ook naar de eerste klasse. Het jaar erop vloog Almkerk eruit en bleven wij erin.” 

De gebroeders Van den Oever hebben er nog immer schik over.

Clubmannen
De tweeling is erg hecht met GRC 14, geeft Wesley van den Oever aan, die al een aantal jaren ook trainer is bij de jeugd en veel voor de club over zegt te hebben. “We zitten hier prima. Als je als dorpsclub in de eerste klasse kan voetballen met redelijk wat jongens van onszelf, dan is dat wel mooi”, vindt Wesley, die altijd ontspannen het veld in stapt. “Ik moet gewoon mijn ding doen en als het tegen zit, dan moet er een schepje bovenop, zo zie ik het.”

De wedstrijd waar hij het meest naar uit kijkt, blijft de derby tegen Almkerk. “Dat blijft de mooiste wedstrijd. De laatste keer won Almkerk, dus we hebben nog een rekening te vereffenen. Wat de competitie betreft, ben ik ook benieuwd naar de nieuwe ploegen zoals Huizen. Daar kijk ik wel naar uit.”

Handhaven
Handhaven blijft het credo voor GRC 14. “Kijk eens naar de ploegen in de eerste klasse. Dat wij daartussen lopen is best bijzonder. Dat vind ik ook het mooie”, vertelt Wesley.

“De ene wedstrijd lukt het wel en de andere wedstrijd niet. Het is ook zeker niet dat ik er met tegenzin naartoe ga. Gefrustreerd word ik er zeker niet van, al merk je tegen het einde van het seizoen wel dat je op bent, omdat je elke wedstrijd alles moet geven. We hebben voor het nieuwe seizoen een goede en wat bredere selectie en het is te hopen dat we uit de degradatiezone weg kunnen blijven. Verder moeten we zorgen dat iedereen fit blijft en dat we vastigheid in het elftal krijgen. En natuurlijk elke wedstrijd volle bak.” 

GRC 14 kan ook dit seizoen weer rekenen op de fanatieke aanhang op het balkon. “Dat scheelt wel”, vindt Wesley. “Het geeft dan net meer energie om een tandje bij te zetten. Sommige ploegen vinden het echt niet leuk, dat het hier zo fanatiek is.”

Nico van Es