Derby VVAC - Groot-Ammers mogelijk pas in het voorjaar

OTTOLAND/GROOT-AMMERS • De captains Rick Damsteegt en Ruud Ouweneel keken uit naar de derby tussen VVAC en Ammers, maar voorlopig zitten de kicksen in het vet.

Voor komende zaterdag stond de derby tussen VVAC en Groot-Ammers op het programma. Aanvankelijk zonder publiek, maar na de beslissing van de KNVB afgelopen maandagavond wordt de wedstrijd zelfs helemaal niet gespeeld. De aanvoerders Rick Damsteegt en Ruud Ouweneel blikken terug en voorzichtig ook wel vooruit.

“Met deze nieuwste coronamaatregelen zijn we verder van huis en voetballen we denk ik pas in het voorjaar weer. Deze crisis lossen we niet in drie weken tijden op”, trapt captain Ruud Ouweneel van Groot-Ammers af. 

Publiek
“Een dergelijke derby verdient natuurlijk veel toeschouwers langs de lijn”, vult Rick Damsteegt zijn collega aan. “Niet zoals de laatste wedstrijd, toen liep het na afloop even uit de hand. Maar de keer ervoor was het geweldig. Veel vuurwerk. Regio-Voetbal schreef over reclame voor het amateurvoetbal. Toeschouwers genoten met een biertje langs de kant en wij na afloop ook. Maar voorlopig dus even niet.”

Eigenlijk spreekt voor Damsteegt en consorten de wedstrijd tegen De Alblas (die afgelopen zaterdag werd verloren met 4-0 - TS)  meer aan. “Ik ken weinig spelers van Groot-Ammers. Bij die gasten uit Oud-Alblas zat je op school en je kwam elkaar tegen in de polder.” Voor de VVAC-spelers uit met name Ottoland en Goudriaan ligt dit overigens anders, zij troffen juist de Ammenaren op de scholen in Schoonhoven.

Altijd op ‘6’
De middenvelder uit Bleskensgraaf speelde in de jeugd wel met Bob van Oosterhout, die nu bij Groot-Ammers lid is. “Dat was in de F4, waarin ook mijn huidige ploegmaat Jeroentje Schoonderwoerd stond. Zo’n jaar of zeven geleden maakte ik mijn basisdebuut in het eerste elftal onder trainer Ton Heijstek. Ik geloof dat we gelijkspeelden tegen Arkel. Vanaf die tijd ben ik niet meer uit de basis geweest. Altijd op ‘6’, een klein jaartje uitgezonderd als linksback.”

Met wisselend succes. “Meestal eindigen we onderin de derde klasse. Dit jaar zijn we goed begonnen met drie wedstrijden winst op rij. Een goed begin is het halve werk. Thuis tegen Hardinxveld hadden we tot de 0-1 de beste kansen, helaas verloren we en kwamen de eerste blessures. Ook ik raakte geblesseerd; ik brak mijn duim in de wedstrijd tegen DFC. Vorige week is het gips eraf gegaan. Het zag er goed uit en omdat ik mijn conditie op peil heb gehouden, was ik er weer bij tegen De Alblas”, aldus de opgeluchte 24-jarige timmerman van professie.

“Het buffertje van negen punten was lekker en daar hadden we ook best profijt van. Maar nu wordt het tijd om weer punten te gaan pakken. We willen niet opnieuw degradatievoetbal spelen. Nacompetitiewedstrijden zijn leuk, als je wint. We kunnen winnen van mede-dorpsclubjes als Meerkerk, Ameide en Groot-Ammers. Een keer dik voor het einde veilig zijn, is ook wel eens lekker.”

Hard werken
De noordelijke buurmannen willen daar een stokje voor steken. Of niet, Ruud Ouweneel? “Mochten we nog voor de kerst mogen voetballen, dan worden dat stuk voor stuk krakers. Tegen Ameide en VVAC moeten we straks inhalen, tussendoor spelen we hopelijk nog tegen Schoonhoven. We staan redelijk dichtbij elkaar. Bij winst doen we goede zaken, maar mochten we twee van de drie keer verliezen dan komen we echt in de gevarenzone. Als we compleet zijn, kunnen we ons meten met iedereen. Missen we een aantal spelers, dan moeten we hard werken om niet een prooi te zijn.”

Overigens kende Ammers een goede voorbereiding. “Na het bereiken van de volgende bekerronde verrasten we tegen Hardinxveld iedereen, ook onszelf. In de daaropvolgende wedstrijd tegen De Alblas ging het mis, ook met mij. In de slotfase wilde ik met een halve omhaal de bal nog raken, maar da’s op mijn leeftijd niet verstandig”, lacht de bijna 39-jarige routinier, die bezig is aan zijn tiende seizoen op Gelkenes na tussendoor twaalf jaar voor Lekkerland te hebben gebald. 

“Onlangs heb ik weer drie wedstrijden gespeeld en ik voel me echt fit. Zolang ik nog niet voorbij word gelopen, denk ik zeker nog niet aan stoppen. Ik leef ervoor en het spelletje is te leuk.”