Heetgebakerd kelderduel tussen Arkel en Sleeuwijk eindigt in 1-1

ARKEL • Strijd was er volop dinsdagavond in het kelderduel tussen de hekkensluiters in de tweede klasse Arkel en Sleeuwijk. Beide ploegen haalden alles uit de kast, maar eindigden op 1-1. 

Van meet af aan zaten beide ploegen er fel op. De eerste kans was voor Sleeuwijk, maar keeper Jari van Baalen sloeg de inzet van dichtbij door Jeffrey Molhoek nog uit zijn doel. Aan de andere kant schoot Dylan Verschoor een beste mogelijkheid voor Arkel voor open doel wild over. 

Sleeuwijk antwoordde met een bal op de paal van Petar Micic. Halverwege de eerste helft was het raak voor Arkel na een ongelukkige handsbal van Ronan Tuitman. Vanaf de stip schoot Corné van Horik de 1-0 binnen. 

Bij Sleeuwijk, dat op jacht ging naar de gelijkmaker, verzaakte Molhoek nog twee keer. 

Rode kaart
Na de rust had Sleeuwijk op het kwartier de gelijkmaker wel te pakken. Van dichtbij plantte Molhoek de 1-1 tegen de touwen. Daarmee was het hek van de dam en beide ploegen gingen er nog feller in. Het was één en al onrust.

Wat volgde was een tweede gele kaart van scheidsrechter Stefan van Westing, die acht kaarten uitdeelde verdeeld over beide ploegen, voor de toch al ongelukkige Ronan Tuitman, die kon vertrekken. Arkel leek meteen te profiteren, maar Sergio Thijs zag zijn schot eindigen op de lat. 

Scheidsrechter Van Westing gaf ondertussen een waarschuwing aan de luidruchtige Sleeuwijkse bank. Voor Sleeuwijk werd het met het ondertal overleven in de slotfase. Tot een winnende treffer kwam het echter niet voor Arkel. Keeper Corné Dekker redde nog knap met de voet op een schuiver van Van Horik.

Te onrustig
“Het was echt een partij van twee ploegen die niet wilden verliezen”, stelde trainer Leon Elands. “We speelden echt niet slecht, maar in de eindfase waren we te onrustig. Dat heeft te maken met het zelfvertrouwen. Het was zonde dat de 2-1 niet viel. We konden het verschil in de eindfase niet maken.”

Niet belonen 

“Het was een wedstrijd met veel opportunisme”, stelde collega Antoine van Pelt van Sleeuwijk. “Alles zat erop en eraan. We hadden voor de rust wel veel kansen, maar dan vergeten we weer onszelf te belonen. Dat was wel sneu.”

Nico van Es