Elgar Mudde (FC Perkouw) sluit af in stijl

BERKENWOUDE - Zaterdag speelde Elgar Mudde zijn laatste wedstrijd in de hoofdmacht van FC Perkouw. Met een 1-0 zege op Schoonhoven, waartegen hij de enige goal scoorde, zwaaide de Perkouwenaar af. De 34-jarige Mudde gaat meer tijd besteden aan zijn gezin.

De linksbuiten van Perkouw voetbalt al 28 jaar. Als ‘jonkie’ kwam hij uit voor de dorpsclub en Spirit, toen er in Berkenwoude te weinig jeugdspelers waren. Ook bij de senioren maakte Mudde een uitstapje naar het Ouderkerkse ‘buurman’. De regionale voetballiefhebbers kennen  Elgar Mudde als een speler die altijd scoort en nooit opgeeft. Zij kwamen graag naar hem kijken.

Extra stimulans
,,Dat was altijd een extra stimulans om mijn best te doen,” vertelt hij ontspannen. De week voor een derby wist je al dat veel supporters op de club, thuis of op hun werk bezig waren met zo’n wedstrijd. Als Perkouw dan won, dan had iedereen een aangename dag. Bij verlies was het even slikken, maar na een paar uur was de nederlaag weer snel vergeten.”

,,Een van mijn hoogtepunten was het kampioenschap met Perkouw en de promotie naar de derde klasse,” vervolgt Mudde. ,,Ook fantastisch was een trainingskamp met Spirit in Polen op de accommodatie van het nationale Poolse elftal. We mochten gebruik maken van alle faciliteiten. Dit seizoen deden we – na een moeizame start - lang mee voor een prijs, maar kwamen uiteindelijk tekort.”

Kroost
Elgar Mudde blijft aan FC Perkouw verbonden, maar zal het komende seizoen niet veel spelen. Zijn vrouw is compagnon in een kapperszaak en werkt op de zaterdagen. Mudde gaat die dag voor hun kroost zorgen. ,,We hebben twee kinderen: een meisje van bijna drie jaar en een jongetje van een,” zegt de jonge vader trots. ,,Ik heb een drukke baan en om meer tijd te krijgen voor mijn kinderen, moet het voetballen er aan geloven. Achterin de tuin heb ik een klein voetbalveldje gemaakt en geloof het of niet: mijn zoontje loopt al met een balletje rond.”

Zelf gaat Elgar Mudde ‘eventjes’ helemaal niets doen. Op donderdagavonden meldt hij zich wel op de training van een lager elftal, maar wedstrijden spelen is er voorlopig niet bij. ,,Fysiek zou ik nog wel meekunnen, maar mijn tijd is echt voorbij,” merkt de vertegenwoordiger, die verspanende machines aan de industrie verkoopt, nog op.

,,Het lol hebben op trainingen en voor, tijdens en na wedstrijden zal ik gaan missen. Ik hoor nu tot de oudere garde en verbaas me weleens hoe de jongeren hun sport beleven. Bij mij stond plezier altijd voorop. In de jeugd heb ik geleerd om in groepsverband doelen te bereiken. Vanaf mijn zeventiende  maakte ik bij de senioren diverse groepsdynamieken mee. Nu ik gestopt ben ga ik me echt niet vervelen. Ik ben een knutselaar. Er is thuis altijd wel wat te doen.”