Jeroen Koppelaar over zijn keuze voor Drechtstreek

PAPENDRECHT - Interessante aanbiedingen genoeg voor Jeroen Koppelaar, maar hij koos voor Drechtstreek.

“Er waren inderdaad wel wat mensen verbaasd dat ik na tien jaar topamateurvoetbal koos voor een eersteklasser”, glimlacht de 30-jarige verdediger. “Maar ik had zo mijn redenen. Er zijn belangrijker dingen dan voetbal, zo heb ik inmiddels ontdekt.”

Zijn gezin bijvoorbeeld. Jeroen Koppelaar is de trotse vader van twee kinderen van drie en vijf jaar. “Het is heerlijk om ze veel te zien en ze bijvoorbeeld voor te lezen en onder te stoppen”, zegt hij.

“Als je bij een Topklassevereniging voetbalt, lukt dat maar mondjesmaat. Je moet drie keer per week trainen en op zaterdag de hele dag op pad met je team. Laat duidelijk zijn dat ik dat heel lang met veel plezier gedaan heb, hoor, maar het afgelopen seizoen begon het me steeds meer tegen te staan. Dan kwam ik uit mijn werk en moest ik snel mijn eten naar binnen proppen om op tijd op de training te zijn bij vv Capelle, de Topklasseclub waar ik de voorbije vijf voor heb gespeeld. Het was altijd haasten om op tijd te zijn. Om half acht trainen betekende om half zeven in de auto stappen. Je moest uiteindelijk ook rekening houden met eventuele files. Op een gegeven moment was ik die ‘stress’ zat. In februari nam ik het besluit: het was mooi geweest. De technisch beleidsbepalers van vv Capelle maakten mijn besluit nog iets gemakkelijker door me een verlaagde aanbieding te doen. Toen wist ik definitief  dat ik afscheid zou nemen, hoewel me ook werd meegegeven dat ze graag wilden dat ik op sportpark ‘t Slot actief zou blijven.”

Goed gevoel
Duidelijk was Jeroen Koppelaar (30) ook dat hij op een aanvaardbaar niveau verder wilde gaan met het bedrijven van zijn favoriete sport. Via Chris Koremans kwam hij met vv Drechtstreek in contact.

“Chris, met wie ik een aantal jaren geleden bij Heerjansdam voetbalde, wist dat ik bij Capelle zou vertrekken en wees me op zijn huidige club. Ik ben vervolgens gaan praten met Drechtstreek en wat ik daar hoorde en ervoer, beviel me wel. Ook het gesprek met trainer John den Dunnen gaf me een goed gevoel. Ik heb met hem de afspraak gemaakt dat ik zoveel als kan mee train, maar er niet altijd hoef te zijn. In ‘ruil’ daarvoor ga ik mijn uiterste best doen om een positieve bijdrage te leveren aan het eerste elftal."

"Op welke positie dat gaat gebeuren, is even afwachten. Ik zou centraal kunnen spelen, maar ook als back. Het belangrijkste is dat ik kan meehelpen om jonge teamgenoten sturing te geven, ze wegwijs te maken en de boel een beetje neer te zetten. Dat is een leuke en uitdagende taak. Ik heb er in ieder geval veel zin in. Waar we met Drechtstreek kunnen gaan eindigen in deze competitiepoule? Ik heb echt geen idee. Naar wat ik begrepen heb zitten er een aantal heel behoorlijke tegenstanders in deze afdeling. We moeten dus sowieso aan de bak.”

Keuze
Koppelaar, in het dagelijks leven teamleider brugklassen en docent lichamelijke opvoeding op het Dalton College in zijn woonplaats Dordrecht, verwacht bij Drechtstreek de lol in het spelletje helemaal terug te krijgen.

“Die was het voorbije seizoen een beetje weg”, erkent hij. “Aan de andere kant: ik kijk met veel plezier terug op mijn loopbaan in het topamateurvoetbal. Die heeft me veel moois gebracht.”

Desondanks slaagde Jeroen Koppelaar er niet in om zijn ‘grote doel’ te bereiken. “Klopt”, glimlacht hij. “Toen ik ruim tien jaar geleden het tweede elftal van FC Dordrecht verliet, wilde ik via een topamateurclub werken aan mijn terugkeer bij een betaald voetbalorganisatie. Dat is niet gelukt, da’s waar. Aan de andere kant heb ik enorm genoten bij de verenigingen waar ik speelde. Te beginnen met ASWH, mijn eerste club. Ook aan mijn vier jaar bij Heerjansdam bewaar ik prachtige herinneringen. En Capelle uiteraard. Ik heb daar toch maar mooi drie jaar in de Topklasse mogen voetballen. Een prachtige competitie met sterke ploegen."

"Ik begrijp dat spelers geen trek meer hebben om naar een eerstedivisieclub te trekken. De salarissen zijn er laag, terwijl je wel als fullprof moet functioneren. Bij een Topklasseclub daarentegen kun je een leuk bedrag mee pikken en ondertussen ook nog werken aan je maatschappelijke loopbaan of een baan vervullen. Dan is de keuze niet meer zo moeilijk.”