Drie keer Bergshoeff in het eerste van SC Everstein

EVERDINGEN – In de eerste competitiewedstijd van het voorbije seizoen voetbalden de broers Erik, Sander en Wessel Bergshoeff voor de eerste keer samen in het eerste elftal van SC Everstein. Dat was thuis tegen Ameide. “Die wedstrijd kreeg een extra tintje omdat ons neefje Izak Westerhout mocht invallen bij de bezoekers. Wij wonnen met 2-1 en konden na afloop een lange neus naar hem maken”, vertelt Wessel, de benjamin.

De 24-jarige Sander, de middelste van de broertjes, had als eerste een basisplaats bij Everstein. De aanvallende middenvelder mocht als A-junior al regelmatig invallen en stond na zijn overgang naar de senioren al snel in de basis van het eerste elftal. Zijn mooiste herinnering is en blijft de promotie naar in de eerste klasse, in 2010/2011.

“Ook de eerste keer met Erik en Wessel in het eerste was bijzonder; nu is het gewoon. In de wedstrijd houd ik hen goed in het oog en ik laat me eerder kritisch naar hen uit dan naar andere teamgenoten. Hoewel ik een echte Eversteiner ben, heb ik wel de ambitie om hogerop te komen. Kritisch puntje: ik heb de laatste twee seizoenen te weinig gescoord en heb me voorgenomen om er komend seizoen minimaal tien te maken.”

Plezier
Met zijn 27 jaar is Erik de oudste van het drietal. In 2006/2007 maakte hij, als A-junior, zijn debuut in het eerste en in dat duel pikte hij zowaar een doelpunt mee. Als senior speelde hij de eerste drie seizoenen in het tweede en nu staat hij aan de vooravond van zijn zesde jaar bij het eerste elftal.

Voetballen met twee broers vindt de linkerverdediger nog steeds iets aparts. “Sander speelt een linie vóór me en die bereik ik veel vaker dan Wessel, die rechts voorin loopt. We zeggen makkelijk iets tegen elkaar, zowel positief als negatief. Dat komt ook omdat we elkaar vaak zien, want we wonen allemaal nog thuis. Voetbal is voor mij meer een hobby dan voor mijn broers, denk ik. Plezier in de sport staat bij mij voorop en ik zie me nog niet zo snel verkassen. Ook voor mij was promotie naar de eerste klasse een hoogtepunt en ik baal er nog steeds van dat we, jaren geleden, in de laatste tien minuten van de laatste wedstrijd het kampioenschap met het tweede elftal zijn misgelopen.”

Broers, teamgenoten, vrienden
Door een knieblessure draaide het eerste jaar bij de senioren voor Wessel Bergshoeff (21) uit op een teleurstelling. Het kostte hem een half seizoen. Hij speelde nog wat wedstrijden in het tweede en startte vorig seizoen een stapje hoger. Als jeugdspeler was hij, als het kon zowel thuis als uit, een trouwe supporter van zijn broers. Mede door het verschil in leeftijd heeft hij er lang op moeten wachten om met hen te voetballen.

“Ik ben een van de kleinste spelers van SC Everstein en in fysiek opzicht was het aanvankelijk zwaar om aan te haken. Ik kan echter veel compenseren met mijn snelheid, en beschik daarnaast over een redelijke voorzet en een aardig schot. De eerste tijd dacht ik dat ik allemaal zo goed wist. Ik was het nooit eens met mijn broers, maar inmiddels stel ik me wat bescheidener op. Thuis zijn we broers, op het veld zijn we teamgenoten en als we uitgaan zijn we vrienden."

"In mijn eerste seizoen heb ik veel geleerd. Belangrijk verbeterpunt voor mij is in balbezit betere keuzes te maken en me, door wat aan krachttraining te gaan doen, beter te wapenen tegen fysiek sterkere verdedigers. Everstein is gegroeid in de breedte. Ik verwacht dat we stabieler zullen zijn en ben ervan overtuigd dat we bovenin gaan meedraaien.”

Peter Verbeek