Broers Vos voelen zich thuis bij Wilhelmina'26

WERKENDAM - Het zijn de weken van de waarheid voor Wilhelmina’26. Zaterdag won de ploeg met veel machtsvertoon met liefst 5-1 de derby van NOAD’32. Dinsdagavond werd in het Gelderse Zuilichem met 3-0 aan de zegekar gebonden. Zaterdag gaat, met een voorsprong van een punt op BVV, de reis naar Breda voor de wedstrijd tegen Barça. Indien Wilhelmina’26 ook daar wint en Woudrichem de drie punten bij BVV meeneemt, zijn de ‘kanaries’ zaterdag al kampioen. Lukt het dan nog niet dan zal het een week later op Stappegoor in Tilburg tegen Willem II moeten gebeuren.

De Werkendamse broers Corjan en Gerben Vos behoren tot de steunpilaren van het door Johan van der Werff zo succesvol getrainde team.

De voormalig ‘Kozakken’ - eenmaal stonden zij in een wedstrijd tegen Nieuw-Lekkerland samen in het eerste elftal - kozen in 2012 voor Almkerk en maakten dit seizoen de overstap naar het Aalburgse Wilhelmina’26. ,,Wij reizen drie keer per week met veel plezier naar Wijk en Aalburg”, willen de broers bij aanvang meteen kwijt. Corjan (29) is drie jaar ouder dan Gerben. De jongste, aanvaller met een verfijnde balbehandeling, is dit seizoen alweer goed voor tien treffers. Corjan, multifunctioneel, moppert nooit over de positie waar de trainer hem neerzet. Soms rechtsback, dan weer als middenvelder of breekijzer in de voorhoede als het noodzakelijk is.

Debuut
Ras Werkendammers, hoewel Corjan tot zijn spijt Gorinchem als geboorteplaats in zijn paspoort heeft staan. “Ik ben gelukkig wel in Werkendam geboren”, stelt Gerben, zoals elke Werkendammer gehecht aan zijn dorp. Voetballen leerden zij op het trapveldje bij De Klaproos, een pleintje waar veel Werkendamse talenten voor het eerst tegen een bal trapten.

Bij Kozakken Boys voetbalden zij in de jeugd door het leeftijdsverschil nooit bij elkaar. Dat gebeurde voor het eerst toen Gerben vanuit de jeugd overkwam naar het tweede elftal van de ‘boys’. Corjan werd door de trainers Willem Leushuis en Ton du Chatinier bij het eerste elftal betrokken. Later kwamen Ad van Seeters en Michel Langerak.

Corjan heeft nog even bij Johan van der Werff bij het derde en tweede elftal van Kozakken Boys gevoetbald. Gerben Vos debuteerde bij Michel Langerak tegen ASWH in het eerste elftal. “Ik heb in dat seizoen na de winterstop, na wat invalbeurten, zeven wedstrijden in de basis gestaan.”

Begrijpelijk
Corjan en Gerben begrijpen wel dat jongens met Werkendams bloed het bij de A-selectie van Kozakken Boys niet redden. Corjan: “Het is en het blijft jammer dat het niet lukt. Maar het niveau bij het eerste is zo hoog, daar komen spelers van ons niveau echt niet bij in de buurt. Wij begrijpen wel dat veel Werkendamse jongens na hun opleiding bij Kozakken Boys elders gaan spelen. Je wil toch in een eerste elftal voetballen en op De Zwaaier kan dat gewoonweg niet. Ik moet er niet teveel aan denken daar weg te zijn. Wij zijn Werkendammers en hebben van ons vijfde jaar tot en met het eerste elftal daar gespeeld. Maar je komt niet verder dan het tweede. Daar heb ik drie keer de beker mee gewonnen, maar net geen kampioen geworden.”

Supporters
De broers kozen voor Almkerk. Gerben: “Gewoon een heel leuke club. Echt goede supporters. Ik was er met elf treffers in het eerste seizoen zelfs clubtopscorer. Vorig seizoen zijn wij via de nacompetitie knap in de eerste klasse gebleven.”

De overgang naar Wilhelmina’26, toch twee klassen lager, was verrassend. “Vergis je niet hoor, ik zie nauwelijks verschil qua grootte met bijvoorbeeld Almkerk. Mogelijk is de supporterssteun bij Wilhelmina’26 zelfs sterker. Hier leven de leden echt voor hun cluppie. Dat werd zaterdag na de overwinning tegen NOAD’32 wel duidelijk.”

De broers zijn voorzichtig in hun uitspraken als het over het naderend kampioenschap gaat. “Wij hebben een achterstand van tien punten op BVV weggepoetst, maar het moet nog wel gaan gebeuren. Als wij promoveren zijn wij klaar voor de tweede klasse. Dat hebben wij dit seizoen al een aantal keer bewezen.”