Roland Schuermans: ‘Nivo Sparta straalt voetbal uit’

ZALTBOMMEL – Vijf keer in een kwarteeuw kampioen. Altijd spelend bij de eerste zes. Nooit gedegradeerd. De uitstekende staat van dienst van de nieuwe trainer van Nivo Sparta, Roland Schuermans. “Ik ben straks de kapitein.”

Schuermans (51) stond in de belangstelling van hoofdklassers, maar koos voor de club die het snelst toesloeg: Nivo Sparta, de ploeg die zo goed als zeker degradeert naar de eerste klasse. De Tilburger werd vrijdagavond gebeld door de technische baas Bert Ruijsch; zaterdagochtend om acht uur was de deal beklonken. “Ik hou van doortastende clubs.”

Als speler schopte hij het tot de hoofdmacht van eersteklasser NOAD en kwam uit voor vertegenwoordigende Brabantse elftallen. Centraal op het middenveld of achterin deelde hij de lakens uit. “Ze zeggen dan dat je verstand van voetbal hebt”, grijnst hij. Valse bescheidenheid? “Ik was wel een speler die het spelletje eerder zag dan de gemiddelde voetballer – een echte spelverdeler.”

Daarna kon hij op z’n boerenfluitjes mee met vierdeklasser Family Boys. Lang duurde de carrière niet. Een dubbele kruisbrandblessure maakte op z’n 28ste een einde aan z’n actieve voetbalperiode, een besluit waartoe hij werd aangespoord door zijn werkgever: de politie. “Je moet conditioneel wel een beetje in orde zijn.”

Frustratie
Als trainer maakte hij in drie jaar de A-jeugd van vv Dongen tweemaal kampioen. Inmiddels in het bezit van het trainersdiploma TC-2 ambieerde Schuermans het hoofdtrainerschap, maar het bestuur besloot anders. “Boban Pavlov werd trainer, ex-speler van RKC.”

Hij zegt het met een zucht. “Het frustreert me dat amateurclubs vaak blind gaan voor voetballers uit het betaald voetbal. Daarmee dekken ze zich in. Als zo’n trainer niet presteert, zeggen ze tegen de leden: vreemd, want hij kon goed voetballen. Maar als ze na een paar maanden een jonge trainer moeten ontslaan, zijn ze bang dat de achterban mort dat de keuze op een onervaren kandidaat viel.”

Toen Dongen hem in 2008 alsnog inlijfde, overkwam het hem weer. In zijn tweede seizoen bij de Brabantse club wilde het aanvankelijk niet vlotten, waarna het bestuur ex-Willem II-speler Clemens Bastiaansen binnenhaalde als trainer voor het seizoen erop. De getergde Schuermans haalde op superieure wijze zijn gram door dat seizoen alsnog kampioen te worden én te zegevieren in de finale van de Nationale Amstelcup. Een jaar na de ‘dubbel’ stapte de nieuwe oefenmeester Bastiaansen ironisch genoeg zelf weer op.

Tussendoor trainde Schuermans WSC, promoveerde bijna twee jaar op rij met RWB, stond aan het roer van het roemruchte Wilhelmina, kreeg in RKTVV voor het eerst een club uit zijn woonplaats Tilburg en leidde de selectie van Sint Michielsgestel. Zijn huidige club, eersteklasser OSS’20 uit Oss, hijgt de koploper in de nek. De club is klaar voor de sprong naar de hoofdklasse, zegt hij. “Kijkend naar het behaalde puntenaantal zijn we de beste Brabantse ploeg over 2012.”

U had met OSS’20 goede papieren om voor het eerst in de hoofdklasse te trainen. U koos voor een club die waarschijnlijk afdaalt naar de eerste klasse.

Schuermans: “Het maakt mij niets uit of Nivo Sparta volgend jaar hoofdklasse of eerste klasse speelt. Ik richt me op de doelstelling van de club: bovenin de eerste klasse meedraaien met een aansprekend team met overwegend Bommelse spelers. Bovendien werk ik nu drie jaar in Oss, dat is de uiterste houdbaarheidsdatum voor een trainer. Spelers die je langer meemaken, zien je bij een training met een bal het veld op komen en denken: gaan we weer. Dan wordt het tijd voor een frisse wind.”

Waarom viel u voor Nivo Sparta?

“Ik kijk naar hoe het is geregeld bij de jeugd. Ik hou niet van clubs waar geld in het eerste wordt gepompt en de jeugd erbij hangt. Eerste en tweede van Nivo spelen hoog, dat geldt ook voor de A- en B-jeugd. Het straalt allemaal voetbal uit. Verbeterpunt vind ik de afstand tussen eerste en tweede. (strekt de armen) Hier traint het eerste, daar het tweede. Dat moet dichter bij elkaar komen; er moet wederzijdse interesse zijn.”

U gaat samenwerken met Bert Ruijsch. Twee kapiteins op één schip.

“We maken goede afspraken. Bijvoorbeeld om elke dinsdagavond met een kop koffie de wedstrijd te evalueren. Ik ben eindverantwoordelijk, ik maak de opstelling, ik ben straks de kapitein. Maar tot zo’n machtsstrijd zal het niet komen. Bert is teveel voetbalvakman om zich te bemoeien met het eerste, hij gaat voor het totale technische plaatje van de club. Het siert hem dat hij Coen Burg (nu trainer, red.) het seizoen laat afmaken. Met slechts twee punten uit dertien wedstrijden had hij hem ook kunnen ontslaan. Dat weet Coen ook.”

André van der Vlerk