Albert Vente heeft zijn plek onder de lat gevonden bij FC Perkouw

BERKENWOUDE - Albert Vente is dit seizoen de vaste keeper van zaterdagderdeklasser FC Perkouw. De in Berkenwoude geboren en getogen sluitpost moest lange tijd acteren op het tweede niveau.

Ab ‘nooit de nul’ Vente rekende in de voorbereiding op dit seizoen af met deze bijnaam, die hij opgespeld kreeg als het met het tweede elftal na een 6-4 of 5-3 zege op sportpak Over de Wetering terugkeerde. Vijf duels achter elkaar kreeg Vente geen enkele goal tegen.

,,Ik heb deze spotnaam direct veranderd in Ab ‘altijd de nul’ Vente,” zegt de 26-jarige gymdocent lachend. ,,Nu draai ik een solide seizoen, maar dat komt ook door de goede defensie. Het centrale verdedigingsduo Eelco van Viersen/ Maarten Adriaanse geeft mij veel vertrouwen en coacht mij voortreffelijk.”

Rode kaart
Na zijn juniorentijd stroomde Albert Vente in 2012 door naar de hoofdmacht. In dat jaar degradeerde de dorpsclub naar de vierde klasse. Harm Spijker, die FC Perkouw vijf seizoenen lang leidde, koos voor Dennis Ensink als eerste doelman.

,,Ik kwam in het tweede elftal terecht, waarin al mijn vrienden speelden,” vervolgt Vente. ,,Dat vond ik niet erg. Elk seizoen ging ik weer de concurrentiestrijd aan met Ensink, maar hij was gewoon beter. In 2016 maakte mijn concurrent een wereldreis en kwam ik weer in het eerste. Aan het einde van dat seizoen pakte ik een domme rode kaart en hielp Ensink, die weer in Nederland was, FC Perkouw met het ontstane keepersprobleem  door zich weer beschikbaar te stellen. Opnieuw verloor ik mijn basisplaats in het seizoen erop en toen gaf ik er de brui aan. Nadat ik uitgeklust was in mijn woning in Bergambacht, waar ik nu met mijn vrouw woon, kreeg ik echter weer zin om te keepen. Via het derde stond ik al snel weer in het tweede elftal, dat in de reserve vierde klasse speelt, onder de lat. Ik vond dat prima.”

Lijnkeeper
Door het vertrek van vele basisspelers, onder wie Dennis Ensink, die nu bij DCV onder de lat staat, kreeg Albert Vente opnieuw de kans om als een van de weinige Perkouwenaren in het eerste elftal te excelleren. ,,Deze kans heb ik met beide handen aangegrepen,” aldus Vente. ,,Ik train nu veel gerichter onder leiding van de oud-doellieden Ries Dekker en Peter Duran. Als lijnkeeper en in een-op-een-situaties sta ik mijn mannetje, maar op spelhervattingen moet ik beter anticiperen. In 15 duels heb ik 17 keer de bal uit de touwen moeten halen. Er is maar een club in onze klasse, die minder treffers tegen kreeg. In de beginfase van de competitie hadden we moeite met scoren, maar dat gaat nu beter. We staan nu in de middenmoot en kijken naar boven. In de derde periode hopen we om de prijzen mee te doen.”

Vader
Het keepen in het eerste elftal liet nog een pijnpuntje verdwijnen bij Albert Vente. ,,Mijn vader, die scheidsrechter is, fluit de thuiswedstrijden van het tweede elftal,” merkt Vente, die niet veel kwijt wil over de trainerswissel Mark Buijs/ Kees Smits, nog op. ,,Als speler ben je het niet altijd eens met de beslissing van een scheidsrechter en dat laat je dan blijken in woord en gebaar. Als ik mezelf eens liet gaan, realiseerde ik mij soms te laat, dat het wel mijn vader is, die in zijn vrije tijd de scheidsrechterfluit hanteert. Met dat ‘ongemak’ heb ik gelukkig niet meer te maken.”