Ronald Werndly, afscheid van de ideale teamspeler

EVERDINGEN – Na vijftien jaar in de hoofdmacht van SC Everstein heeft Ronald Werndly, hoewel hij pas 32 is, een stapje teruggedaan. Hij kan terugzien op een voetballoopbaan met meer pieken dan dalen, heeft alles wel zo’n beetje meegemaakt en vond dat het welletjes was. Een terugblik met een voetballer die vanaf de jongste jeugd bij Everstein heeft gespeeld.

Werndly kreeg van trainer Arthur van Soelen als 17-jarige zijn eerste speelminuten in het eerste elftal, dat destijds in de derde klasse uitkwam. “De overgang van de jeugd naar de senioren was fysiek zwaar”, herinnert hij zich. “Ik trok me op aan mannen als John Ariaans, Marcel van Alphen, Theo van Zuilen en Willem Wibbeke en ik heb veel van hen geleerd.”

Werndly heeft op alle posities in de verdediging en het middenveld gevoetbald. Hij probeerde alles voetballend op te lossen, was nooit de meest opvallende speler, liep verbaal niet voorop, maar toonde veel inzet, was een betrouwbare schakel en had geen uitschieters naar boven en en naar beneden. “Ik heb altijd in dienst van het elftal gevoetbald en was mede daardoor voor elke trainer een ideale teamspeler”, grijnst hij.

Randzaken
Het grote verschil met het Everstein van vijftien jaar geleden en nu is dat alle randzaken voorbeeldig zijn geregeld. Elk jaar een paar nieuwe voetbalschoenen, goede trainings- en wedstrijdkleding, een goede technische staf en een voortreffelijke sportverzorger. “Is belangrijk op het niveau waar Everstein nu staat; dat moet allemaal goed in orde zijn.”

Toen Ronald Werndly zijn eerste schreden zette in het seniorenvoetbal was Everstein nog een échte dorpsclub. Er waren wel ambities om tweedeklasser te worden, maar binnen de vereniging was te weinig kwaliteit om dat voor elkaar te krijgen. De kentering kwam in het seizoen 2004/2005. André van der Veer keerde terug van Brederodes en de komst van Thijs Hijman, Jeroen Brouwer en Martijn Wittebol (allen Vianen) zorgde in elke linie voor een immense versterking. Onder leiding van Marcel van Steenis leidde dat direct tot promotie naar de tweede klasse.

Perfectionist
“Het is altijd mijn wens geweest om zo hoog mogelijk te voetballen en voor SC Everstein was dat de eerste klasse”, zegt Ronald Werndly. “Dennis van der Steen is daar een heel belangrijke schakel in geweest. Hij is niet alleen een perfectionist die alles tot in de puntjes voor elkaar wil hebben, hij is ook heel erg voor het groepsproces en teambuilding. Hij betrekt daar niet alleen de spelers bij, maar ook de spelersvrouwen en de hele club. In dat opzicht is hij de beste trainer waar ik mee heb mogen werken. Dennis is enthousiast, staat voor spelvreugde, maar is in zijn hoofd vaak wat verder dan wat wij op het veld kunnen uitvoeren.”

Bijsmaak
Werndly is blij dat hij nog een jaar in de eerste klasse heeft kunnen voetballen. Hij is de eerste om toe te geven dat het niet zijn beste seizoen is geweest. Dat kwam enerzijds doordat de tegenstanders beter waren, anderzijds doordat Everstein niet het niveau van het seizoen ervoor heeft gehaald. “Door tal van omstandigheden hebben we niet alles kunnen brengen. Het is nog lang goed gegaan en pas in de nacompetitie, nota bene in Halsteren, is het doek definitief gevallen. Uitgerekend in mijn laatste wedstrijd! En daardoor houd ik toch een nare bijsmaak over aan een leuke carrière.”

Verzadiging
Maar ook als Everstein het had gered zou Ronald Werndly zijn gestopt. In de winterstop heeft hij dat al aangegeven. Hij is 32, heeft vijftien jaar prestatievoetbal gespeeld, alles wel zo’n beetje meegemaakt en er begon een vorm van verzadiging op te treden. Daar komt bij dat hij geen trainingsdier is. “Ik ga lekker in het derde ballen, met jongens als Frank Bouwman, Joost van Zuilen, Mark Werkhoven en nog wat oudere en jongere spelers. Maar we gaan wel om te winnen, want het derde is nog lang geen bierelftal.”