'Charley' Vicento voelt zich al helemaal thuis in Hoornaar

HOORNAAR • Charlton Vicento. In zijn afscheidswedstrijd op De Zwaaier brak hij de ban. En bij zijn debuut in Hoornaar zorgde hij in blessuretijd voor de winst op een sterk DVS'33.

Afgelopen zomer werden Wesley Meeuwsen en Kyle Doesburg aangetrokken door SteDoCo. Maar tijdens de korte winterstop vertrokken de twee spitsen. De TC van de derdedivisieclub handelde snel en wist Oosterhouter Charlton Vicento los te weken bij Kozakken Boys.

"Een beter afscheid kun je je niet bedenken", herinnert 'Charley' Vicento zich zaterdag 11 januari. "Eigenlijk was het de bedoeling dat ik tegen Ter Leede al zou debuteren voor SteDoCo, maar dat vond Kozakken Boys niet goed. Ik zat bij de selectie en mocht vijftien minuten voor tijd nog invallen. Met succes, want ik scoorde de 1-0 en veroorzaakte een strafschop waar de 2-0 uit werd gescoord. De wedstrijd tegen Maassluis kon op slot. Fijn, want het publiek in Werkendam was best kritisch op onze prestaties. Er werd gedaan alsof we twee plekken boven de degradatiezone stonden. Niet terecht, het spel was misschien niet mooi, maar op de ranglijst stonden we goed."

Vicento (29) geniet na. "De afgelopen weken wordt er beter gespeeld en is er vier keer op rij gewonnen. Ik heb nog veel contact met mijn voormalige medespelers en hoor dat de rust is weergekeerd."

Min of meer vergelijkbaar met SteDoCo. "Mijn persoonlijke overgang van Kozakken Boys naar SteDoCo ging vrij gemakkelijk. Het was niet apart, het voelde als thuiskomen. Ik ben een vrij rustige jongen en in zo'n omgeving voel ik mij het best. Ik Werkendam was het soms best hectisch."

Huisvader
Vicento, huisvader en samen met zijn werkende vrouw opvoeder van twee kleine kinderen, is een gevoelsmens. "Ik kende SteDoCo al via mijn contacten in de voetbalwereld. Met Ricardo Samoender en Renzi Barradas heb ik in de ADO-jeugd gevoetbald. En tegen Jason Wallen, Marlon Pereira en Benjamin van Wanrooij heb ik gespeeld. Ik volgde de club al. Toen mijn oude ploegmaat bij Helmond Sport en huidig dorpsgenoot Steven Edwards tussentijds ook overstapte, was de keuze zo gemaakt."

De spits heeft een mooi CV op zijn naam. Na WDO in zijn woonplaats Zoetermeer verkaste hij op jonge leeftijd naar RVC in Rijswijk om niet veel later over te stappen naar ADO Den Haag. "Toen ging het snel. Ik trainde onder André Wetzel al met de A-selectie mee, maar Raymond Atteveld liet mij debuteren in het eerste elftal. Dat was tegen FC Twente thuis, als flankspeler naast spits Van Duinen in de voorhoede. Ik besloot mij volledig te richten op voetbal en heb mijn vervolgopleiding in de zorg niet afgerond. In Jong Oranje voetbalde ik met de lichting Dailey Blind, Luuk de Jong, Leroy Fer en Gio Wijnaldum. Een mooi lijstje, die iets meer uit hun carrière hebben gehaald dan ik."

Lang treuren doet de goedlachse Vicento niet. "Op mijn eigen manier heb ik ook een mooie lijst. Er had inderdaad meer ingezeten, misschien ben ik te vroeg naar PAS Giannina in Griekenland gegaan."

Schwalbe
Charlton Vicento, met een legendarische schwalbe in de Amsterdam Arena achter zijn naam, liet een halfjaar na zijn overgang naar de Griekse Super League zijn contract ontbinden. Niet veel later tekende hij bij Willem II, dat met hem kampioen werd van de eerste divisie.

"Een nieuw buitenlands avontuur zag ik niet zitten. Een grote impact voor mijn jonge gezin en om zonder vrouw en kinderen af te reizen naar een vreemd land zag ik ook niet zitten. Ik ben blij hoe mijn leven nu is. Een leuk gezin, dat voor elkaar zorgt en we kunnen doen wat we willen. Kozakken Boys was een logische stap, na Helmond Sport. Ik hoefde niet weg, maar ik ben blij nu voor SteDoCo te mogen spelen."

Weliswaar een treetje lager. "In principe voor anderhalf jaar. Wel met de afspraak dat we over een halfjaar zullen evalueren. Dat hoeft voor mij niet lang te duren. Ik heb het prima naar mijn zin en wil graag blijven. Ik ben een speler die graag de grenzen opzoekt. Ik ga achter kansloze ballen aan, laat ook collega's scoren en natuurlijk pik ik zelf ook graag een doelpuntje mee. En kan dan genieten als mijn kinderen en vrouw juichen op de tribune. Zoals tegen DVS'33. Ik was zo blij alsof ik mijn eerste doelpunt ooit had gemaakt."